S'appeler (zich noemen) - Present, indicatif (Tegenwoordige tijd, indicatief) Delen Gekopieerd!

S'appeler - Vervoeging van zich noemen in het Frans: vervoegingstabel, voorbeelden en oefeningen in de tegenwoordige tijd, de onvoltooid tegenwoordige wijs (Present, indicatif).
Present, indicatif (Tegenwoordige tijd, indicatief)
Alle vervoegingen en tijden: S'appeler (zich noemen) - Werkwoordsvervoeging en oefeningen
Leerplan: Franse les - Dire ton nom (Je naam zeggen)
Tegenwoordige tijd van zich noemen
Frans | Nederlands |
---|---|
(je/j') m'appelle | ik heet |
(tu) t'appelles | jij heet |
(il/elle/on) s'appelle | hij/zij/men noemt |
nous appelons | wij noemen ons |
vous appelez | u noemt zich |
(ils/elles) s'appellent | zij noemen zich |
Voorbeeldzinnen
Frans | Nederlands |
---|---|
Je m’appelle Marie, enchantée. | Ik heet Marie, aangenaam. |
Comment tu t'appelles, garçon ? | Hoe heet je, jongen? |
Elle s'appelle Sophie, la fille là-bas. | Zij heet Sophie, het meisje daar. |
Nous nous appelons Dupont, monsieur. | Wij noemen ons Dupont, meneer. |
Vous vous appelez comment, madame ? | Hoe heet u, mevrouw? |
Ils s'appellent Pierre et Paul, les garçons. | Ze noemen zich Pierre en Paul, de jongens. |
Oefening: Werkwoordsvervoeging
Instructie: Kies de juiste vorm.
t'appelles, s'appelle, nous appelons, vous appelez, s'appellent
1.
Comment tu ..., garçon ?
(Hoe heet je, jongen?)
2.
Ils ... pierre et paul, les garçons.
(Ze heten Pierre en Paul, de jongens.)
3.
Vous ... comment, madame ?
(Hoe heet u, mevrouw?)
4.
Nous ... dupont, monsieur.
(Wij heten Dupont, meneer.)
5.
Elle ... sophie, la fille là-bas.
(Ze heet Sophie, dat meisje daar.)